Σε πολλές συνεντεύξεις, ο Γραμματέας του HHS, Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ, έχει επικρίνει το πρόγραμμα εμβολιασμού κατά της παιδικής ηλικίας για να συμπεριληφθούν πολύ περισσότερα εμβόλια τώρα από ό,τι στα μέσα της δεκαετίας του 1980.

Είναι αλήθεια ότι το τρέχον πρόγραμμα προστατεύει από 17 ασθένειες, ενώ το 1986 - τη χρονιά που ξεκίνησε το Πρόγραμμα Αποζημίωσης Τραυματισμών από Εμβόλια, ένα χρονικό σημείο που ο Κένεντι αρέσκεται να αναφέρει - περιελάμβανε μόνο επτά.

Ωστόσο, το πρόγραμμα των ΗΠΑ είναι ασφαλές και προστατευτικό, έχει επεκταθεί και βελτιωθεί μεθοδικά και στην πραγματικότητα εκθέτει τα παιδιά σε λιγότερα αντιγόνα από ό,τι στο παρελθόν, δήλωσαν ειδικοί σε μολυσματικές ασθένειες στο MedPage Today .

Οι 17 ασθένειες στο τρέχον πρόγραμμα περιλαμβάνουν τον αναπνευστικό συγκυτιακό ιό, την ηπατίτιδα Β, τον ροταϊό, τη διφθερίτιδα, τον τέτανο και τον κοκκύτη, τον αιμόφιλο ινφλουέντζας τύπου β, τον πνευμονιόκοκκο, την πολιομυελίτιδα, τη γρίπη, την ιλαρά, την παρωτίτιδα και την ερυθρά, την ανεμοβλογιά, την ηπατίτιδα Α, τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων και τον μηνιγγιτιδόκοκκο.

Οι 7 ασθένειες από το 1986 είναι η διφθερίτιδα, ο τέτανος και ο κοκκύτης, η πολιομυελίτιδα, καθώς και η ιλαρά, η παρωτίτιδα και η ερυθρά.

Αλλά η απλή σύγκριση αυτών των αριθμών δεν δείχνει την πλήρη εικόνα, ανέφεραν οι ειδικοί.

«Δεν έχει σημασία ο αριθμός των εμβολίων, αλλά ο αριθμός των ανοσολογικών συστατικών στα εμβόλια, ή αλλιώς, ο αριθμός των ανοσολογικών προκλήσεων στα εμβόλια», δήλωσε ο Paul Offit, MD, του Νοσοκομείου Παίδων της Φιλαδέλφειας. «Αυτό που έχει σημασία είναι τι υπάρχει στο φιαλίδιο, όχι ο αριθμός των δόσεων».

Ο Robert Frenck, MD, του Ιατρικού Κέντρου του Νοσοκομείου Παίδων του Σινσινάτι, δήλωσε ότι «αρχικά, τα εμβόλια αποτελούνταν από νεκρά ολόκληρα βακτήρια ή ιούς, πράγμα που σήμαινε ότι τα παιδιά εκτίθεντο σε πάνω από 3.000 αντιγόνα -- παρόλο που προστατεύαμε από πολύ λιγότερες λοιμώξεις».

«Με τη βελτίωση των εμβολίων, εκθέτουμε πλέον τα παιδιά σε λιγότερα από 200 αντιγόνα -- ενώ παράλληλα προστατεύουμε από πολύ περισσότερες λοιμώξεις», πρόσθεσε ο Φρενκ, ο οποίος προεδρεύει επίσης του τμήματος λοιμωδών νοσημάτων της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής.

Για παράδειγμα, μέχρι τη δεκαετία του 1990, το εμβόλιο κατά του κοκκύτη είχε περίπου 3.000 αντιγόνα, εξήγησε ο Frenck. Τώρα, περιέχει πέντε ή λιγότερα αντιγόνα. Ουσιαστικά, η ανάπτυξη εμβολίων έχει εξελιχθεί για να στοχεύει τα σωστά αντιγόνα για να προκαλέσει τις καλύτερες ανοσολογικές αποκρίσεις, ανέφεραν οι ειδικοί.

Επιπλέον, «πολλές από τις ανοσοποιήσεις συνδυάζονται σε μία μόνο ένεση, όπως το εμβόλιο 6 σε 1 που προστατεύει από τη διφθερίτιδα, τον τέτανο, τον κοκκύτη, την πολιομυελίτιδα, τον αιμόφιλο ινφλουέντζας τύπου β και την ηπατίτιδα Β», δήλωσε ο Φρενκ.

Η Κάθριν Έντουαρντς, MD, συνταξιούχος παιδίατρος και εμβολιολόγος, δήλωσε στο MedPage Today ότι χάρη στο διευρυμένο πρόγραμμα, «ο αντίκτυπος και το βάρος των μολυσματικών ασθενειών στα παιδιά είναι τώρα εντελώς διαφορετικός από ό,τι ήταν όταν ξεκίνησα, λόγω της προσθήκης αυτών των άλλων εμβολίων».

Σημείωσε ότι πολλοί που έχουν αμφισβητήσει το τρέχον μέγεθος του προγράμματος «δεν έχουν σταθεί στο πλευρό παιδιών που έχουν πεθάνει από αυτές τις ασθένειες».

Το να λέμε ότι «όταν ξεκινήσαμε, είχαμε μόνο τόσα πολλά και τώρα έχουμε τόσα πολλά» είναι παρόμοιο με το να λέμε «ξεκινήσαμε με ένα Model T, αλλά τώρα έχουμε ηλεκτρικά αυτοκίνητα και δεν χρειαζόμαστε βενζίνη», πρόσθεσε.

«Αυτά είναι σημάδια προόδου», είπε ο Έντουαρντς. «Θέλουμε να επιστρέψουμε εκεί που ήμασταν πριν; Σίγουρα όχι».

Ταυτόχρονα, η διστακτικότητα απέναντι στα εμβόλια συνεχίζει να αυξάνεται.

«Επειδή τα εμβόλια είναι τόσο αποτελεσματικά, οι περισσότεροι νέοι γονείς - και ακόμη και πολλοί πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης - δεν έχουν δει ποτέ τα είδη λοιμώξεων που προλαμβάνονται από τα εμβόλια», δήλωσε ο Frenck. «Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εσφαλμένη εντύπωση ότι τέτοιες λοιμώξεις δεν υπάρχουν πλέον».

«Ένας άλλος λόγος που έχω ακούσει γονείς να αρνούνται τον εμβολιασμό είναι ότι δεν πιστεύουν ότι οι λοιμώξεις είναι σοβαρές ή ότι η απόκτηση «φυσικής ανοσίας» είναι ανώτερη από την ανοσία από τα εμβόλια», είπε. «Η πραγματικότητα είναι ότι οι λοιμώξεις που μπορούν να προληφθούν με εμβόλια μπορεί να είναι πολύ σοβαρές».

Αναφερόμενος στην πρόσφατη αναζωπύρωση της ιλαράς, ο Όφιτ σημείωσε ότι «όχι μόνο εξαλείψαμε σε μεγάλο βαθμό την ιλαρά μέχρι το έτος 2000, αλλά έχουμε εξαλείψει και τη μνήμη της ιλαράς».

«Και αυτή είναι η διαφορά», είπε. «Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι μπορούν να θυμηθούν πόσο άρρωστο μπορεί να σε κάνει αυτός ο ιός».

Ταυτόχρονα, ο Όφιτ παραδέχτηκε: «Νομίζω ότι ζητάμε από πολλούς γονείς σε αυτή τη χώρα».

«Ζητάμε [από τους γονείς] να αποτρέψουν κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους 14 διαφορετικές ασθένειες, κάτι που μπορεί να σημαίνει έως και 25 εμβολιασμούς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου», εξήγησε. «Μπορεί να σημαίνει έως και πέντε εμβολιασμούς ταυτόχρονα για την πρόληψη ασθενειών που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βλέπουν, χρησιμοποιώντας βιολογικά εργαλεία που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν».

«Είμαι λοιπόν έκπληκτος που δεν υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη αντίδραση από τους γονείς», είπε. «Νομίζω ότι το κατανοώ πολύ αυτό».

Ωστόσο, το πρόγραμμα εμβολιασμού κατά της παιδικής ηλικίας στις ΗΠΑ είναι καλά δοκιμασμένο, πρόσθεσε ο Offit. Η διαδικασία προσθήκης ενός εμβολίου περιλαμβάνει την απόδειξη ότι «δεν επηρεάζει το προφίλ ασφάλειας ή ανοσογονικότητας των υπαρχόντων εμβολίων» που χορηγούνται ταυτόχρονα.

«Είμαστε πολύ ευλογημένοι στις Ηνωμένες Πολιτείες που έχουμε τους πόρους για να αντέξουμε οικονομικά όλα τα εμβόλια στο πρόγραμμα ανοσοποίησης», δήλωσε ο Φρενκ. «Ορισμένα από τα εμβόλια στα οποία βασιζόμαστε είναι πολύ ακριβά για να τα συμπεριλάβουν πολλές άλλες χώρες στο πρόγραμμα εμβολιασμών τους».