Βασικά σημεία
Η συχνότητα εμφάνισης διαταραχών αλληλεπίδρασης εντέρου-εγκεφάλου αυξήθηκε από 38,3% πριν από την πανδημία COVID-19 σε 42,6% μετά.
Οι μεγαλύτερες αυξήσεις παρατηρήθηκαν σε παθήσεις όπως η λειτουργική δυσπεψία και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνιση αυτών των διαταραχών στην εποχή μετά την πανδημία περιελάμβαναν τη νεότερη ηλικία, το γυναικείο φύλο, το άγχος, την κατάθλιψη, τον αυξανόμενο αριθμό λοιμώξεων από COVID και την εμφάνιση κοιλιακού άλγους ή διάρροιας κατά τη διάρκεια λοιμώξεων από COVID.
Οι διαταραχές της αλληλεπίδρασης εντέρου-εγκεφάλου - όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS) - αυξήθηκαν σημαντικά τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά την πανδημία COVID-19, σύμφωνα με μια πληθυσμιακή μελέτη.
Οι έρευνες αποκάλυψαν ότι το ποσοστό των ενηλίκων που πληρούσαν τα κριτήρια για τουλάχιστον μία τέτοια διαταραχή αυξήθηκε από 38,3% το 2017 σε 42,6% το 2023 (OR 1,20, 95% CI 1,09-1,31), όπως ανέφερε ο Imran Aziz, MD, του Πανεπιστημίου του Sheffield στην Αγγλία, και οι συνεργάτες του στο Clinical Gastroenterology and Hepatology.
«Η πανδημία COVID-19 έχει αυξήσει σημαντικά τα λειτουργικά προβλήματα του εντέρου», δήλωσε ο Aziz στο MedPage Today σε ένα email. «Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να αναγνωρίζουν τις μετα-COVID [διαταραχές αλληλεπίδρασης εντέρου-εγκεφάλου] ως μέρος του μακρού φάσματος της COVID».
«Αυτά τα προβλήματα του εντέρου μετά την COVID φαίνονται πιο σοβαρά και απαιτούν περισσότερη ιατρική φροντίδα από παρόμοιες καταστάσεις πριν από την πανδημία», πρόσθεσε.
Η μελέτη πιστεύεται ότι είναι η πρώτη που συγκρίνει άμεσα την επικράτηση και το βάρος αυτών των διαταραχών πριν και μετά την πανδημία σε δύο ξεχωριστές χώρες χρησιμοποιώντας την ίδια μεθοδολογία.
Η πιο σημαντική αύξηση παρατηρήθηκε στον γαστροδωδεκαδακτυλικό τομέα, με τη συχνότητα εμφάνισης να αυξάνεται από 11,9% σε 16,4% συνολικά (OR 1,45, 95% 1,28-1,65). Αυτό οφείλεται κυρίως στην αύξηση της συχνότητας εμφάνισης λειτουργικής δυσπεψίας (8,3% έναντι 11,9%, OR 1,48), η οποία περιελάμβανε αυξήσεις στο σύνδρομο μεταγευματικής δυσφορίας, στο σύνδρομο επιγαστρικού πόνου, στο σύνδρομο χρόνιας ναυτίας και εμέτου και στο σύνδρομο κυκλικού εμέτου.
Υπήρξε επίσης αύξηση στον οισοφαγικό τομέα (8,8% έναντι 10,1%, OR 1,16) που αποδόθηκε σε αύξηση της λειτουργικής δυσφαγίας (4,7% έναντι 5,7%, OR 1,23).
Και υπήρξε αύξηση στον εντερικό τομέα (30,1% έναντι 32,5%, OR 1,12), με αύξηση στο Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου (IBS) από 4,7% έως 6% (OR 1,31). Υπήρξαν επίσης αυξήσεις στο λειτουργικό φούσκωμα και τη διάταση.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η συνολική αύξηση της συχνότητας εμφάνισης διαταραχών αλληλεπίδρασης εντέρου-εγκεφάλου σημειώθηκε ανεξάρτητα τόσο στις ΗΠΑ (39,9% έως 44%, OR 1,18, 95% CI 1,04-1,34) όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο (36,7% έως 41,2%, OR 1,21, 95% CI 1,07-1,38).
Σε μια πολυπαραμετρική ανάλυση, οι παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνιση αυτών των διαταραχών στην εποχή μετά την πανδημία περιελάμβαναν τη νεότερη ηλικία, το γυναικείο φύλο, το άγχος, την κατάθλιψη, τον αυξανόμενο αριθμό λοιμώξεων από COVID και την εμφάνιση κοιλιακού άλγους ή διάρροιας κατά τη διάρκεια λοιμώξεων από COVID, σημείωσαν.
«Για τη διαχείριση του Συνδρόμου Ευερέθιστου Εντέρου μετά από COVID, είναι ζωτικής σημασίας να ακολουθήσουμε μια ολιστική προσέγγιση», δήλωσε ο Aziz. «Αυτό σημαίνει αντιμετώπιση όχι μόνο των εντερικών συμπτωμάτων αλλά και τυχόν συνοδών διαταραχών της διάθεσης».
Ενώ τα ευρήματα βασίζονται σε δεδομένα από δύο χώρες, ο Aziz είπε ότι είναι πιθανό να γενικευτούν παγκοσμίως λόγω της παγκόσμιας εξάπλωσης της COVID. Ωστόσο, πρόσθεσε ότι οι διαφορές στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και οι κοινωνικοί παράγοντες θα μπορούσαν να επηρεάσουν την έκταση των επιπτώσεων.
«Οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης και οι φορείς χρηματοδότησης της έρευνας θα πρέπει να προετοιμαστούν για αυτήν την αύξηση των κρουσμάτων... και να αναπτύξουν βέλτιστες στρατηγικές διαχείρισης για αυτόν τον αυξανόμενο πληθυσμό ασθενών», δήλωσε ο Αζίζ.
Ελλείψει στοχευμένων κλινικών δοκιμών ειδικά για αυτές τις παθήσεις, οι ερευνητές συνέστησαν στους κλινικούς ιατρούς να ακολουθούν τις υπάρχουσες κατευθυντήριες γραμμές για τη διαχείριση της λειτουργικής δυσπεψίας και του Συνδρόμου Ευερέθιστου Εντέρου.
«Τα καθιερωμένα πρωτόκολλα θεραπείας παραμένουν η καλύτερη προσέγγισή μας μέχρι να καταστεί διαθέσιμη πιο στοχευμένη έρευνα», δήλωσε ο Aziz.
Για τη μελέτη τους, οι ερευνητές διεξήγαγαν διαδικτυακές έρευνες χρησιμοποιώντας προκαθορισμένες δημογραφικές ποσοστώσεις το 2017 και ξανά το 2023. Οι έρευνες περιελάμβαναν 4.050 συμμετέχοντες το 2017 και 4.002 το 2023, αντίστοιχα ως προς την ηλικία και το φύλο. Και οι δύο χρησιμοποίησαν το διαγνωστικό ερωτηματολόγιο Ρώμης IV και περιελάμβαναν αξιολογήσεις σωματικών συμπτωμάτων, διάθεσης, ποιότητας ζωής και χρήσης υγειονομικής περίθαλψης.
Η έρευνα του 2023 περιελάμβανε επίσης ερωτήσεις σχετικά με την COVID-19, συμπεριλαμβανομένου του ιστορικού μόλυνσης και ασθένειας.
Οι περιορισμοί περιελάμβαναν τον εγκάρσιο σχεδιασμό της μελέτης, την εξάρτηση από αυτοαναφερόμενα δεδομένα και την έλλειψη παιδιατρικής αναπαράστασης. Επίσης, ενώ σημειώνεται ότι οι διαταραχές της διάθεσης συσχετίστηκαν με διαταραχές της αλληλεπίδρασης εντέρου-εγκεφάλου, η κατεύθυνση της αιτιότητας παραμένει ασαφής.
