ανταπεξέλθει στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει. Όμως είμαστε όλοι μαζί σε αυτό υπεύθυνοι. Αποδεδειγμένα η σιωπή σκοτώνει.

Αναμένοντας θέση για ειδίκευση στην Παιδιατρική το 2004, αναζήτησα εργασία και στην Αγγλία. Κατά την προετοιμασία μου για συνέντευξη μία συμβουλή που πήρα ήταν να μελετήσω την περίπτωση της Victoria Climbié.
Ένα οκτάχρονο κορίτσι από την ακτή του Ελεφαντοστού βρέθηκε να φιλοξενείται στο Λονδίνο από τη Θεία του και το σύντροφο της. Το παιδί βασανίστηκε για πολύ καιρό με φρικιαστικές μεθόδους και τελικά κατέληξε.

Μέχρι το θάνατο του παιδιού οι εξής φορείς είχαν έρθει σε επαφή μαζί του (όλοι διαπίστωσαν σημεία κακοποίησης):

- Η αστυνομία
- Κοινωνικές υπηρεσίες
- Τέσσερις διαφορετικές τοπικές αρχές
- Το εθνικό σύστημα υγείας
- Μία οργάνωση παιδικής προστασίας
- Τοπικές εκκλησίες.

Η δημοσιότητα που πήρε το θέμα οδήγησε σε μεγάλη αλλαγή στο σύστημα πρόνοιας για τα παιδιά στην Αγγλία. Οργανώθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε οι επαγγελματίες να λειτουργούν ως μέλη ομάδας κατανοώντας ο καθένας το δικό του ρόλο και τη δική του ευθύνη.

Με δύο λόγια, δεν επιτρέπεται πλέον να πέφτουν τα παιδιά μέσα στις χαραμάδες τους συστήματος. Κανείς δεν επιτρέπεται να σκέφτεται ότι “δεν είναι δική μου δουλειά” και να μην ενεργεί όταν παρατηρεί σημάδια κακοποίησης. Άρα όλοι οι επαγγελματίες που ασχολούνται με την παιδική προστασία καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα: “τι ενέργειες έκανες όταν αντιλήφθηκες τα σημάδια κακοποίησης / παραμέλησης”;

Η πρόσφατη ειδησεογραφία μας ενημέρωσε για περιπτώσεις παιδιών που βασανίστηκαν χωρίς κανείς να τα προστατεύσει. Κάποια δολοφονήθηκαν.
Η πρώτη περίπτωση κακοποίησης σε μία οικογένεια είναι ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός. Οι καιροί που ζούμε είναι πολύ δύσκολοι οι άνθρωποι απρόβλεπτοι. Τέτοια περιστατικά δυστυχώς πληθαίνουν.
Μετά από αυτό όμως στερεύουν οι δικαιολογίες. Η δεύτερη περίπτωση στο ίδιο πλαίσιο δεν πρέπει να συμβεί.

Τι γίνεται όταν συζητάμε για τρίτη πιθανή περίπτωση κακοποίησης; Ποια είναι η δική μας ευθύνη στο πλαίσιο αυτό;
Ποια είναι η απάντηση στην ερώτηση: Τι κάναμε όταν αντιληφθήκαμε τα σημάδια παιδικής κακοποίησης / παραμέλησης;
Ήρθε ίσως ο καιρός να αλλάξει σελίδα και στη χώρα μας ο χαρακτήρας της παιδικής προστασίας.

Παναγιωτης Μαυριδης
Παιδιατρος